Opis
Citirajući u predgovoru Petera Handkea da je sažimanje svih mogućih i nemogućih raznorodnosti u „spoj nespojivog“ „i te kako moguć“, Radaković sledi sopstveni istraživački žar u potrazi za otkrivanjem kako da različite umetničke forme – muziku, fotografiju konceptualnu ili likovnu umetnost, pretoči u književnost. (…) Posle Knifera, Ere, Knjige o muzici i Knjige o fotografiji, Mubi 68 predstavlja stepenicu više u pristupu ovoj poetici. Film postaje ne samo predložak gde neuhvatljivi spoj priče i slike valja pretočiti u jezik, već pre svega predstavlja provokaciju za nepouzdanog pripovedača da dalje istražuje i razmaštava datost, hvatajući se u
koštac sa mogućnošću drugog mišljenja.
Jasmina Vrbavac
Za razliku od Knjige o muzici i Knjige o fotografiji, te Knjige o prijateljstvu, koje on piše sa Davidom Albabarijem, odnosno Skotom Abotom, autor ovde ne kreće od ličnih iskustava pretvarajući intimne i zajedničke trenutke u književno relevantne činjenice kojima opisuje suštinu odnosa sa svojim koautorima, već kreće od sebe, iznutra, podstaknut iskustvom gledanja filmova na globalnoj striming mreži Mubi. No, isto kao što Mubi nije Netflix, tako ni Radaković nije tek „bilo kakav“ gledalac: on od svakog filma pravi priču, utisak, komentar, zaostavštinu, jer film je, naposletku, tek „podloga za pisanje“, a pisanje je „rad na novim filmovima“
Dragan Babić
